Współczesna architektura Podhala i Zakopanego

Na Podhalu powstaje ambitna architektura, która jest współczesną interpretacją-nawiązaniem do tradycji regionu, stylu zakopiańskiego Stanisława Witkiewicza oraz stylu alpejskiego. Dowodem tego są przedstawione na wystawie obiekty.

Gościniec Kuźnice

ul. Kuźnice 10, Zakopane, 2019

Autor: Jacek Kłak

Zespół projektowy: Olgierd Pająk, Jan Jarosz, Marek Fałta

Autor konstrukcji: Wojciech Gut

Inwestor Client: Społem Zakopane Powierzchnia użytkowa Usable area: 560 m2

„Gościniec Kuźnice" to budynek usługowy, w skład którego wchodzą sklep spożywczy, restauracje i sześć luksusowych apartamentów do wynajęcia. Wybudowany jest na początku szlaków do Dolin Jaworzynki, Gąsienicowej i Kondratowej, na Polanę Kalatówki i szczyty Nosala, Kasprowego Wierchu i wielu innych. Obiekt jest współczesną interpretacją stylu alpejskiego z wykorzystaniem rodzimych materiałów: kamienia - granitu, starego drewna oraz metalu.

Kompleks Skoczni Narciarskich - Średnia Krokiew

Zakopane, 2021

Autorzy: Archigeum

Przemysław Gawęda, Marcin Sajdak Prokon - Janusz Gancarczyk

Zespół projektowy: Przemysław Gawęda, Marcin Sajdak, Dariusz Witucki, Janusz Gancarczyk, Stanisław Franczak

Autor konstrukcji: Michał Pluciński

Inwestor Client: Centralny Ośrodek Sportu Warszawa

Centralny Ośrodek Sportu - Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Zakopane Powierzchnia użytkowa Usable area: 1100 m2

Przedmiotem inwestycji była budowa zespołu skoczni narciarskich K-95, K-64, K-37, K-23, K-15, wieży sędziowskiej, wieży startowej, zespołu szatni oraz przeciwstoku skoczni K-37, K-23. Zespół skoczni Średnia Krokiew przeznaczony jest między innymi na potrzeby szkolenia skoczków narciarskich (treningi, nauka skoków narciarskich dla młodzieży oraz kadr narodowych w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej) z możliwością przeprowadzania zawodów/ konkursów rangi mistrzowskiej.

Karczma przy Młynie

ul. Bulwary Słowackiego 23, Zakopane, 2005

Autorzy Architects: Studio 51°, Andrzej Orłowski, Maciej Krawczyński

Zespół projektowy Design team: Wojciech Ustupski

Autor konstrukcji: Andrzej Chowaniec

Inwestor Client: Bożena i Andrzej Gut-Mostowy

Powierzchnia użytkowa: 940 m2

Karczma powstała na bazie skromnego, przedwojennego pensjonatu. Po wojnie budynek podzielono na mieszkania kwaterunkowe, a lokatorzy doprowadzili go do ruiny. Nowy właściciel, zamiast rozebrać ten „obraz nędzy i rozpaczy", co byłoby w pełni racjonalną decyzją, dostrzegł w nim potencjał. Budynek został pieczołowicie odnowiony i rozbudowany o - podkreślające jego charakter - głębokie podcienia oraz ganek wejściowy. Do tak wzbogaconej bryły dobudowano dwie ponadstuletnie izby, przeniesione z dwóch różnych wsi. Tradycji stało się zadość. Na Podhalu takie izby zawsze przenoszone były z miejsca na miejsce i traktowane bardziej jako ruchomy inwentarz, niż nieruchomość.

Willa Toscana

ul. Sienkiewicza 10, Zakopane, 2014

Autor Architect: Zbigniew Radziewanowski

Zespół projektowy: Zbigniew Radziewanowski, Joanna Radziewanowska

Autor konstrukcji: Krzysztof Mierczak

Inwestor: Firma Handlowa La Donna Dariusz Rejowski

Powierzchnia użytkowa: 950 m2

Przedmiotem inwestycji była przebudowa i rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek usługowy - restaurację oraz budowa infrastruktury towarzyszącej. Obiekt posiada jedną kondygnację przyziemia w większej części znajdującą się pod ziemią oraz dwie kondygnacje nadziemne, w tym 1 kondygnację w kubaturze dachu.

Willa Elżbiecina

ul. Zamoyskiego 30, Zakopane, 2018

Autorzy: AMAR Architekci: Rafał Rafacz, Anna Rafacz, Konrad Rafacz, Andrzej Skubisz

Zespół projektowy: Anna Rafacz. Konrad Rafacz, Andrzej Skubisz, Stanisław Zmuda, Piotr Mikołajek, Agnieszka Burzykowska

Autor konstrukcji: Grzegorz Kos

Inwestor: Willa Elżbiecina, Zakopane

Powierzchnia użytkowa: 480 m2

Przebudowa konserwatorska, rozbudowa i nadbudowa willi „Elżbiecina" oraz budowa budynku rekreacyjnego. Celem inwestycji jest kontynuacja idei regionalizmu w architekturze, stanowiąca wysoką wartość kulturową Zakopanego. Istotę tej rewitalizacji stanowi powiązanie wartości tradycji i dziedzictwa kulturowego z nowoczesnością i innowacyjnością. Realizacja tego projektu ma udowodnić, że tożsamość kulturowa architektury nie musi być ograniczeniem, wręcz przeciwnie, wpisuje się ona w nową interpretację idei postępu.

Siedziba Polskich Kolei Linowych S.A.

ul. Bachledy 7d, Zakopane, 2019

Autorzy: Gravitacja architektura

Zespół projektowy: Dominika Kasieczko, Kinga Kasprzycka-Hornowska, Andrzej Stopka - Faktor

Autor konstrukcji: Grzegorz Kos

Inwestor: Polskie Koleje Linowe

Powierzchnia użytkowa: 1160 m2

Siedziba firmy Polskie Koleje Linowe jest architektoniczną wizytówką firmy kojarzonej z innowacjami oraz bogatymi tradycjami, sięgającymi 1935 roku. Forma budynku to dwa pawilony o jednolitym charakterze, połączone na poziomie parteru. Dominujący architektonicznie dwuspadowy dach rozrzeźbiają wycięcia i przeszklenia. Dzięki nim wyeksponowane zostały elementy konstrukcyjne z klejonego drewna. W zamyśle projektantów, realizacja ma przyczynić się również do procesu rewitalizacji otaczającego obszaru.

Budynek mieszkalny jednorodzinny

ul. Kościeliska 46, Zakopane, 2020

Autor: Paweł Polak

Zespół projektowy : Paweł Polak Autor konstrukcji: Stanisław Stasik Inwestor Client: Elżbieta Wielhorska Cerańska, Sylwester Cerański

Powierzchnia użytkowa: 35 m2

Na działce przy ul. Kościeliskiej znajdowała się niegdyś drewniana zagroda, częściowo rozebrana. Po dokonaniu ekspertyzy konserwatorskiej, w porozumieniu z Małopolskim Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków, zdecydowano też o całkowitej wymianie substancji części mieszkalnej. Nowy budynek zaprojektowano w układzie zagrodowym; forma komponuje się z sąsiadującą zabudową. Parter wykonano z płaz drewna świerkowego w konstrukcji zrębowej, przekryto dachem półszczytowym z „przysztychami", z pokryciem z blachy. Otwarcia połaci i podziały na szczytach stworzono na bazie tradycyjnego budownictwa podhalańskiego. Do wykończenia elewacji zastosowano naturalne materiały miejscowe - drewno i kamień.

Obiekt wejściowy do Tatrzańskiego Parku Narodowego

Dolina Małej Łąki

Autorzy: 2pm architekci

Zespół projektowy: Michał Adamczyk, Piotr Bylka, Piotr Musiałowski, Krzysztof Nowotka

Autor konstrukcji: Radosław Lorens

Inwestor Client: Tatrzański Park Narodowy Powierzchnia użytkowa: 14,7 m2

Jeden z punktów wejścia (kas) Tatrzańskiego Parku Narodowego. Inspiracją była konstrukcja koliby, kształt i detal dwuspadowego dachu, eksplorowanie skojarzeń z postarzałą dranicą, bez bezpośrednich nawiązań historycznych. Bryła szałasu jest zgeometryzowana, co podkreśla prostopadły układ dranic i detal przeciągnięcia jednej płaszczyzny dachu nad drugą. Kalenica, równoległa do płaszczyzny terenu, biegnie po przekątnej rzutu. Pokrycie dachu i trzech ścian to srebrzysto-szare drewno. Czwarta ściana, otwarta na szlak, jest „wydrążona" w bryle. W kontraście do naturalnie starzonej faktury dachu, impregnowana sklejka to cieplejszy optycznie akcent.

Zespół kuratorski: Jacek Kłak, Marek Kaszyński, Marcin Brataniec, Marta A. Urbańska

Redakcja i korekta wersji polskiej i angielskiej: Marta A.Urbańska, Sylwia Gubernat, Emilia Walczewska

Źródło: tablice w Parku Miejskim w Zakopanem