Najpopularniejsze przełęcze w Tatrach Słowackich: Opis i informacje

Obszar Tatr słowackich jest znacznie większy niż polskich, znajduje się tu również więcej szlaków turystycznych. Ciekawie prezentują się dostępne turystycznie wysoko położone przełęcze. Ponieważ na Słowacji w sezonie letnim panuje dużo mniejszy ruch niż po polskiej stronie Tatr, warto odbyć wycieczkę przez malowniczo leżące przełęcze górskie.

Poniżej propozycja kilku najbardziej znanych przełęczy w Tatrach Słowackich. Wybierając się w te miejsca, należy pamiętać, że na przebycie większości trzeba poświęcić cały dzień, a niektóre będą wymagały obycia z ekspozycją i wspinaczką w skale.

Lodowa Przełęcz 2376 m

(Sedielko)

Szeroka przełęcz leżąca w głównej grani słowackich Tatr Wysokich, pomiędzy Małym Lodowym Szczytem a Lodową Kopą. Jest to najwyżej położona z tatrzańskich przełęczy, dostępna szlakiem turystycznym koloru zielonego. Pomimo swojej wysokości jest jednym z najłatwiejszych i najdogodniejszych przejść z północy na południową stronę Tatr. Można przez nią przejść z Doliny Jaworowej do Doliny Małej Zimnej Wody.

Wycieczka na Lodową Przełęcz nie należy do trudnych, obfituje we wspaniałe widoki na wyniosłe szczyty Tatr wysokich z najwyższym w okolicy Lodowym Szczytem. Na przejście całej trasy należy poświęcić cały dzień i najlepiej to zrobić przy sprzyjającej pogodzie. Przejście przez Lodową Przełęcz było znane od dawna, używali go góralscy myśliwy z Jurgowa.

Polski Grzebień 2200 m

(Poľský hrebeň)

Umiejscowiona pomiędzy Wielickim Szczytem a Małą Wysoka jest jedną z najważniejszych turystycznych przełęczy w głównej grani Tatr. Przez przełęcz wciętą w skałach granitowych, szeroką i dość głęboką biegnie turystyczny szlak, z Doliny Białej Wody do Wielickiej Doliny. W najtrudniejszym odcinku zamontowane są kilkumetrowe łańcuchy.

Z Polskiego Grzebienia znajduje się także początek stosunkowo krótkiego, żółto znakowanego szlaku na Małą Wysoką. Wycieczka na Polski Grzebień odbywa się w otoczeniu wspaniałych krajobrazów wysokogórskich, a widok z przełęczy należy do piękniejszych w Tatrach. Aby przejść szlak prowadzący na przełęcz należy poświęcić cały dzień.

Polskim Grzebieniem nazywano dawniej cały odcinek głównej grani Tatr dzielącą polską Dolinę Białej Wody od węgierskich dolin południowej strony Tatr. To jedno z najważniejszych przejść z północy na południe przez Tatry znane było od bardzo dawna, korzystali z niego m.in. góralscy myśliwi. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od przebiegającej dawniej granicy Polski.

Czerwona Ławka 2305 m

(Priečne sedlo)

Głęboka przełęcz o dwóch ostrych wcięciach z tkwiąca w środku niewielką Turniczką Małej Spągi. Leży pomiędzy Małym Lodowym Szczytem a Spągą.

Przez trochę wyżej położone siodełko biegnie znakowana ścieżka z Doliny Pięciu Stawów Spiskich do Staroleśnej Doliny. Szlak znany jako Ostrawska Perć został zbudowany w latach 1935-36. Nazwa Czerwona Ławka wywodzi się od występujących popod nią od strony Doliny Staroleśnej czerwonawej barwy skał.

Przejście przez przełęcz ubezpieczone jest łańcuchami i uważane jest za jeden z trudniejszych szlaków w Tatrach. W sezonie letnim przy ładnej pogodzie na trasie tworzą się zatory ludzkie. Z Czerwonej Ławki rozpościera się bardzo efektowny widok wynagradzający trudy wspinaczki.

Rohatka 2288 m

(Prielom)

Wąska, głęboko wcięta skalista przełęcz w głównej grani Tatr, która oddziela masywu Małej Wysokiej od Dzikiej Turni. Przez Rohatkę prowadzi znakowany szlak turystyczny, który jest dogodnym połączeniem Staroleśnej Doliny z Doliną Białej Wody oraz w połączeniu z przejściem przez Polski Grzebień z Wielicką Doliną.

Biegnący przez przełęcz niebiesko znakowany szlak, w najtrudniejszych miejscach ubezpieczony jest łańcuchami i klamrami. Z Rohatki rozpościera się wspaniały widok ku wschodowi na Pośrednią Grań, Łomnicę, Jaworowy i Lodowy Szczyt a ku zachodowi na Ganek, Wysoką, Rysy, Ganek a w oddali Kozi Wierch i Świnicę.

Nazwa słowacka, niemiecka i węgierską oznaczają to samo: karbik. Natomiast Polska nazwa Rohatka jest skutkiem nieporozumienia, wynikła z węgierskiego słowa Rovatka, czyli „mała szczerba”, „karbik”, „wrąb”. Ok. 1900 r. używano również też politycznie umotywowanej formy „Rogatka”, sugerującej graniczne położenie przełęczy.

Bystra Ławka 2315 m

(Bystrá lávka)

Wąska przełączka znajdująca się w grani pomiędzy Furkotem a Soliskiem. Przebiega przez nią żółto znakowany szlak turystyczny łączący Dolinę Młynicką z Doliną Furkotną. Wyruszając na wycieczkę, można zrobić pętle, z punktem startu i mety w Szczyrbskim Jeziorze.

Bystra Ławka leży ok. 200 m na południe od Bystrego Przechodu, przez który do 1993 r. przebiegał szlak turystyczny. Z przełączki ciekawy widok na Krywań i Tatry Zachodnie. Aby nie tworzyć zatorów w miejscach z łańcuchami, zalecane jest podejście od Doliny Młynickiej a zejście Doliną Furkotną.

Przełęcz pod Kopą 1753 m

(Kopské sedlo)

Szerokie siodło, granica między Tatrami Wysokimi a Tatrami Bielskimi leży pomiędzy Jagnięcym Szczytem a Szalonym Wierchem. Biegnie tędy niebiesko znakowany szlak, łączący systemy Doliny Kieżmarskiej i Doliny Jaworowej. Z przełęczy wspaniały widok na szczyty Tatr Wysokich, również te leżące po polskiej stronie. Przełęcz pod Kopą była od dawna dogodnym przejście dla pasterzy ze Spiskiej Białej.

Co najmniej od XVI w. corocznie prowadzili tędy stada i był to jedyny przypadek oficjalnego przepędzania owiec przez główną grań Tatr. Nazwa Przełęczy pod Kopą wywodzi się od leżącej w pobliżu Bielskiej Kopy, zwanej niegdyś zwyczajnie Kopą.

---

AUTOR