12 prostych tras dla początkujących - Łatwe szlaki w Tatrach

W po polskiej stronie Tatr mamy do dyspozycji ponad 270 km dobrze przygotowanych szlaków. Prowadzą one w najciekawsze przyrodniczo i widokowo miejsca. W tym opisie znajdziesz proste szlak bez łańcuchów, miejsca niewymagające specjalnego sprzętu górskiego oraz super kondycji, są one dostępne niemal dla każdego. Bez problemu poradzą sobie na nich rodziny z małymi dziećmi, osoby starsze a na części również osoby niepełnosprawne. Propozycja nadaje się dla osób rozpoczynających swoją przygodę z górami.

Poznaj łatwe szlaki z Zakopanego w Tatry dla wszystkich!

Znajdź w naszym przewodniku łatwy szlak w Tatrach dla siebie. Przedstawione poniżej propozycje wycieczek skierowane są szczególnie do osób starszych, dzieci, mam z wózkami, ale też wszystkich szukających nietrudnych, ale obfitujących we wspaniałe widoki miejsc. Przeważnie są to trasy kilkugodzinne, na które nie ma potrzeby zaopatrywać się w specjalistyczny sprzęt bądź ubiór górski. W większości zaproponowane łatwe szlaki w Tatrach nadają się do zwiedzania przez cały rok. Zapraszamy do poznawania łatwych szlaków turystycznych w Zakopanem dla początkujących

1. Droga pod Reglami — granicą Tatrzańskiego Parku Narodowego

Wzdłuż granicy TPN u podnóża Tatr biegnie malowniczy szlak — Droga pod Reglami. Jest granicą oddzielającą Zakopane od Tatrzańskiego Parku Narodowego. Ta popularna droga spacerowa to dawna droga hawiarska, czyli górnicza. Niegdyś zwana Drogą Żelazną, ponieważ do Kuźnic właśnie tędy transportowano rude żelaza wydobywaną w Dolinie Kościeliskiej na Starych Kościeliskach.

Obecnie to wygodna droga spacerowa, udostępniona także dla ruchu rowerowego, prowadzi tędy czarny szlak. Zimą może być ciekawą propozycją dla narciarzy biegowych. Początek trasy przy skoczni Wielkiej Krokwi, skąd wiedzie ku wylotowi Dol. Białego i następnie mija wejścia do dolin: Ku Dziurze, Strążyskiej, Za Bramką, Małej Łąki, Staników Żleb i dochodzi się do Kir, gdzie można wejść do Dol. Kościeliskiej.

Do wylotu niemal wszystkich dolinek reglowych można dostać się pieszo z Zakopanego. Nieopodal skoczni, u wylotu Dol. Strążyskiej i Małej Łąki mieszczą się parkingi, można tu także dojechać transportem publicznym. Tą drogą możemy również odbyć spacer z psem.

Co można zobaczyć w trakcie wycieczki Drogą pod Reglami:

• skocznie narciarską Wielką Krokiew
• wodospad Spadowiec
• bacówkę z wyrobami z mleka owczego
• w okresie letnim pasące się kierdle owiec
• chałupę ostatniego zbójnika zakopiańskiego Wojtka Mateji
• oryginalny widok na Zakopane i Gubałówkę.

2. Dolina Strążyska i wodospad Siklawica — jedna z prostych tras w Tatrach

Należy ona do jednych z najpiękniejszych dolin reglowych, leżących w bezpośrednim sąsiedztwie Zakopanego. Łatwość dostępności powoduje, że jest ona jednym z najczęściej odwiedzanych rejonów TPN. Biegnąca jej wygodna ścieżka to dobry cel na krótkie wędrówki rodzinne. Trasę tę można polecić wszystkim turystom, będzie ona świetnym pomysłem na wycieczki z małymi dziećmi, przy odrobinie wysiłku mogą ją pokonać, rodzicie z dziećmi w wózkach.

Dolina jest jedną z najpiękniejszych w bliskiej okolicy Zakopanego. Miejsce to popularne było od dawna — wygodną ścieżkę wybudowano pod koniec XIX wieku. Jej długość wynosi ok. 3 km i można ja zwiedzać wygodną szeroką drogą. Wędrując tędy mamy nieczęstą w Tatrach możliwość podziwiania zachowanych fragmentów pięknego lasu bukowo-jodłowego.

Porastające zbocza lasy oraz widoczne ze szlaku dolomitowe skałki podkreślają urok tego miejsca. Po drodze warto zwrócić uwagę na charakterystyczną grupę iglic, tzw. Kominy zwane dawniej Płaczkami lub Dziadami. Szlak prowadzi wzdłuż wijącego się potoku, w którym możemy zaobserwować szereg kaskad i pomniejszych wodospadów oraz niezwykle ciekawe regularne wymycia w kształcie mis.

Na zlokalizowanej w dolnej części doliny Polanie Młyniska znajduje się Leśniczówka TPN, a na dalszej polanie stoi bufet turystyczny Herbaciarnia, gdzie można kupić coś do picia i jedzenia. Od początku szlaku jest do niej ok. 2 km. Stąd widoczne się niesamowite północne urwiska Giewontu. Znajdują się tu dawne zabudowania drewniane w postaci zabytkowych szałasów. Nazwa Strążyska pochodzi od słowa „strąga”, które w gwarze podhalańskiej oznacza zagrodę do dojenia owiec.

Z polany można wybrać się dalej, aby podziwiać wodospad Siklawica, o łącznej wysokości przeszło 30 m. Dla osób chcących zobaczyć coś więcej i zdobyć ciekawy szczyt reglowy dobrym celem dalszej wycieczki będzie Sarnia Skała.

Co można zobaczyć w Strążyskiej:

• naturalnie zachowany las reglowy szczególnie wyglądający jesienią
• w połowie drogi skały zwane Kominami Strążyskimi
• zabytkowe szałasy pasterskie na Polanie Strążyskiej przypominające dawny charakter tego miejsca
• potężną północną ścianę Giewontu
• wodospad Siklawica szczególnie wyglądający po dużych opadach.

3. Dolina Kościeliska i Smreczyński Staw — jedna z tras dla początkujących

Najbardziej znana dolina polskich Tatr Zachodnich i co za tym idzie jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Tatrach. Jej dnem poprowadzona jest szeroką wygodna droga. Na początku znajduje się skalna brama, tzw. Brama Kantaka. Bezpośrednio za nią rozciąga się polana z bacówką — Wyżnia Kira Miętusia, a dalej tzw. Stare Kościeliska.

Około pół kilometra od Starych Kościelisk za tzw. Bramą Kraszewskiego dolina wyraźnie się zwęża. Nad tą jej częścią po lewej wznoszą się zbocza Organów, po prawej zaś Stołów. Tutaj też leży malownicza Hala Pisana. Za nią odchodzi w kierunku wschodnim Wąwóz Kraków z ciekawymi formami skalnymi i jaskiniami.

Powyżej Smytniej Polany Kościeliska rozszerza się wachlarzowato. Idąc w górę, dalej znakowanym szlakiem w prawo można dojść do Małej Polanki Ornaczańskiej ze schroniskiem, szlakiem środkowym do Smreczyńskiego Stawu, natomiast szlakiem w lewo przez Dolinę Tomanową na Chudą Przełączkę i stamtąd należący do Czerwonych Wierchów wierzchołek Ciemniaka.

Wejście do Kościeliskiej rozpoczyna się w Kirach, osiedlu należącym do wsi Kościelisko. Można dojechać tu własnym samochodem lub transportem publicznym. Miejsce to można zwiedzać o każdej porze roku i nawet w pochmurny i deszczowy dzień wygląda ciekawie.

Co można zobaczyć w Dolinie Kościeliskiej:

• przewężenia, ściany i bramy skalne,
• kilka udostępnionych do zwiedzania jaskiń, z czego oświetlona jest tylko Jaskinia Mroźna
• wywierzysko Lodowe Źródło
• rwący potok Kościeliski
• drewniane schronisko Ornak
• rozległe i malowniczo leżące polany
• w okresie letnim kulturowy wypas owiec
• bacówkę i tradycyjny wyrób serów owczych
• Wąwóz Kraków kończący się Smoczą Jamą
• na skraju Starych Kościelisk zabytkową kapliczkę Zbójnicką.

4. Dolina Chochołowska i Polana Chochołowska — łatwa trasa dla każdego

Dolina Chochołowska jest największą w polskich Tatr Zachodnich. W górnej części rozgałęzia się na Dolinę Starorobociańską, Jarząbczą i Wyżnią Chochołowską. W górnej części leży Polana Chochołowska, jedna z największych w Tatrach. W południowo-zachodnim jej krańcu znajduje się schronisko, natomiast w jego pobliżu kaplica.

Wycieczkę rozpoczyna się na Siwej Polanie, gdzie można dojechać lokalnym busem lub własnym transportem i zaparkować na jednym z dostępnych parkingów. Chcąc dojść do schroniska, należy pokonać 8 km szeroką drogą.

Pierwszy etap spaceru prowadzi nawierzchnią asfaltową do Hucisk skąd dalej drogą bitą znacznie urozmaiconą na Polanę Chochołowską. Odcinek asfaltowy można pokonać kursująca w okresie wakacyjnym kolejką Rakoń. Całą dolinę można także przejechać rowerem, jest to jeden z nielicznych szlaków w Tatrach udostępniony dla rowerzystów. Zaraz po przekroczeniu budki z biletami można również wynająć dorożkę konną.

Co można zobaczyć w Dolinie Chochołowskiej:

• w okresie wiosny największe skupienie krokusów w Tatrach. Kwiaty kwitną masowo w różnych miejscach
• usytuowane nieopodal szlaku zabytkowe szałasy
• drewniana kaplica pod wezwaniem Jana Chrzciciela
• płynący malowniczy potok Chochołowski
• rozległy widok z na Tatry
• wywierzysko Chochołowskie
• największe schronisko turystyczne Tatr Polskich.

5. Dolina Małej Łąki i Przysłop Miętusi — prosty szlak w Tatrach

Najmniejsza dolina walna w Tatrach polskich, czyli taka, która podchodzi pod główną gran Tatr. Jej wylot znajduje się miedzy Krzeptówkami a Gronikiem. Jest to jeden z najlepszych szlaków w Tatrach dla początkujących.

Wycieczka rozpoczyna się na Groniku, po minięciu leśniczówki za znakami żółtymi szlakiem. Szeroka droga jest dobrze utrzymana, prowadzi pośród lasów reglowych w górę.

Ścieżka nieznacznie wznosi się, prowadząc lasem, to rozświetlonymi polankami. Po dotarciu do rozwidlenia w okolicach „szatry” odchodzi niebiesko znakowany szlak biegnący bezpośrednio na Przysłop Miętusi. Nasza droga szlakiem żółtym wznosi się bardziej stromo, by po kilkudziesięciu minutach wyprowadzić na skraj Wielkiej Plany Małołąckiej. Rozległe miejsce jest pozostałością po dawnym jeziorze polodowcowym. Dolna część przebiega w terenie leśnym, od Wielkiej Polany Małołęckiej pojawiają się ciekawe rozlegle krajobrazy.

Dobrze widoczne stąd górne piętro w kształcie litery „U” wskazuje na jej polodowcowe pochodzenie. Z polany rozpościera się fantastyczna panorama górska, z lewej zobaczymy Mały Giewont z charakterystyczna strzelistą Siodłową Turnią. Z prawej strony miejsce to ogranicza urwista Wielka Turnia, pośrodku ciekawe kształty wapiennych Małołąckich Mnichów. Na rozległej łące pośród licznych szałasów tętniło życie pasterskie. Nazwa doliny związana jest z prowadzoną tu niegdyś działalnością.

Przez dolinę prowadzą szlaki na Giewont i Czerwone Wierchy. Nie są to jednak zbyt popularne warianty dojścia w te rejony, co jest wielkim atutem tego miejsca. Słynie ona z wielu jaskiń. Znajdują się tu cztery z pięciu otworów systemu Wielkiej Śnieżnej, która jest największą i najgłębszą jaskinią w Polsce. Jej długość to 23 723 m, a głębokość - 824 m (dane z 2014 r.). W Małej Łące położone są także jaskinie Śpiących Rycerzy, gdzie według legendy uśpieni rycerze czekają na wezwanie. Wszystkie te jaskinie są zamknięte dla turystyki, większość z nich mogą penetrować taternicy jaskiniowi.

Przez skraj Polany Małołąckiej przebiega fragment Ścieżki nad Reglami, którą idąc na zachód pośród lasu świerkowego, dojdziemy na Przysłop Miętusi. Wąska ścieżka wznosi się, trawersując zbocze nad doliną, po prawej niewielki drewniany budynek niegdyś domek myśliwski obecnie własność TPN. Stąd w dół i dalej nieznacznie w górę na Przysłop Miętusi.

Przysłop Miętusi jest szerokim niezalesionym siodłem, rozpościera się stąd jedna z najpiękniejszych panoram tatrzańskich. Ponad Doliną Miętusią zobaczymy podcięte skalnymi urwiskami kopulaste wierzchołki należące do Czerwonych Wierchów: Ciemniak, Krzesanice i Małołączniak. Na zachód widoczny jest Kominiarski Wierch, na prawo od niego Hala Stoły i dalej ogołocone z drzew Kopki Kościeliskie.

Z Przysłopu Miętusiego ścieżka sprowadza w dół przez Hale pod Przysłopem, gdzie dawniej stało niewielkie schronisko. Droga prowadząca ponad Doliną Miętusią dość stromo sprowadza przez las na jej dno, by dalej dojść do Kościeliskiej Doliny. W prawo przez Wyżnią Kirę Miętusią szeroki trakt doprowadza do wyjścia z doliny.

Co można zobaczyć w Małej Łące i na Przysłopie Miętusim:

• malownicze widoki na Czerwone Wierchy
• ciekawą i bogatą roślinność
• Małołącki Potok
• dawne miejsca wypasowe.

6. Dolina Olczyska i Nosal

Olczyska to nieduża dolina reglowa, której wejście znajduje się w zakopiańskiej dzielnicy — Jaszczurówce. W znajdziemy tutaj jedno z największych wywierzysk tatrzańskich, które zlokalizowane jest w głębi doliny, na skraju Polany Olczyskiej. W przeszłości u wylotu doliny funkcjonowały baseny termalne, tzw. cieplice. Już w II połowie XIX wieku było tu kilka basenów, hotel oraz zajazd.

Cieplice straciły na popularności w II połowie XX wieku, kiedy z nowego odwiertu wytrysnęła zimna woda. Przestały się cieszyć popularnością wśród turystów i z czasem zostały zamknięte. W miejscu dawnych cieplic aktualnie znajduje się ośrodek czynnej ochrony płazów i gadów. To właśnie od występujących w rejonie cieplic salamander plamistych, zwanych przez górali jaszczurami, pochodzi, nazwa osiedla — Jaszczurówka.

Wycieczka w to miejsce nie obfituje w jakieś wybitne widoki, gdyż prowadzi terenem leśnym, warto więc wybrać się nieco dalej, np. na Nosal lub Wielki Kopieniec, skąd roztaczają się rozległe widoki na Tatry i Podhale. Nazwa Olczysko pochodzi najprawdopodobniej od nazwy drzewa — olsza.

Przebieg szlaku:

Decydując się na wycieczkę Doliną Olczyską, początek szlaku rozpoczyna się nieopodal parkingu na Jaszczurówce, do tego miejsca można podejść, podjechać busem lub samochodem. Wygodna droga biegnącą z początku obok Potoku Olczyskiego jest świetnym miejscem na krótkie spacery. Panuje tutaj zdecydowanie mniejszy ruch turystyczny niż w innych dolinkach zakopiańskich.

Szlak prowadzi przez mostki łagodnie w górę. Po pewnym czasie w ogołoconym z drzew terenie zobaczyć można Nosal 1206 m n.p.m. oraz Skupniów Upłaz.

Spacerując, osiągamy skraj Polany Olczyskiej, dawniej miejsce wypasowe stało tutaj kilka szałasów pasterskich, z których ostały się nieliczne.

Jeżeli ktoś ma mało, można swoich sił spróbować podczas zdobycia Wielki Kopieniec. Z łąki przez most droga zaczyna wznosić się i lasem mocno w górę wyprowadza na skraj obszernej Polany pod Kopieńcem. Na tej rozległej łące szereg szałasów pasterskich, na tym terenie przez wieki były intensywnie wypasane owce. Powyżej wznosi się o ok. 100 m wyżej wierzchołek Wielkiego Kopieńca.

Usypistym terenem ścieżka wyprowadza na wierzchołek Kopieńca. Warto podjąć wysiłek i wyjść na ogołocony wierzchołek. Rozpościera się z niego piękna i rozległa panorama, swoim zasięgiem obejmująca na północy całe Podhale.

Z Olczyskiej warto wybrać się na nieodległy Nosal. Ścieżka prowadzi ławo do Nosalowej Przełęczy skąd bardziej wymagającym szlakiem na samą górę. Z wierzchołka ciekawy widok na szczyty Tatr zachodnich, zobaczymy Kasprowy Wierch, Giewont, Sarnią Skałę. Zejść można w stronę tamy w Kuźnicach, wybierając ten wariant uważamy na bardzo usypisty szlak.

Co można zobaczyć w dolinie Olczyskiej:

• wywierzysko Olczyskie, jedno z najbardziej obfitych w Tatrach
• ośrodek czynnej ochrony płazów i gadów
• zabytkowe szałasy.

7. Wycieczka na Kopieniec Wielki – 1328 m n.p.m

Wycieczka na Kopieniec Wielki nie stanowi wielkich trudności i może być świetną propozycją na pół dniową wycieczkę. Miejsce nawet w sezonie jest mniej odwiedzane, co może być dodatkowym argumentem, aby odwiedzić ten piękny zakątek polskich gór.

Szlak z Toporowej Cyrhli

Toporowa Cyrhla to wysoko leżąca dzielnica Zakopanego, usytuowana na wysokości ok. 1000 m n.p.m. Jej nazwa wywodzi się od nazwiska Topór i słowa „czyrchlic” lub „czerchlic”. Oznacza ono obijanie drzewa z kory, tak aby uschło, lub karczowanie. W taki sposób uzyskiwano niegdyś miejsca wypasowe na Podhalu. Prowadzi tędy pierwszy znakowany szlak w Tatrach. Już ok. 1877 r. jego przebieg na odcinku Jaszczurówka — Cyrhla — Psia Trawka — Roztoka oznakowany został białą farbą. W 1887 r. szlak wyznakowano na czerwono. Prace te wykonywane były przez powstałe w 1873 r. Towarzystwo Tatrzańskie. Aktualnie po polskiej stronie gór znajduje się ok. 275 km szlaków turystycznych. Oznakowane są pięcioma kolorami. Ich utrzymaniem zajmuje się Tatrzański Park Narodowy.

Prowadzi stąd też ścieżka na Wielki Kopieniec u jego stóp łące, od zawsze wypasano owce i bydło. Do dzisiaj znajdują się tam dobrze zachowane szałasy. W tym miejscu prowadzony jest kulturowy wypas owiec, wiosną, gdy stopnieje śnieg, kwitnie fioletowy szafran spiski.

Na Kopieńcu

Z wierzchołka można zobaczyć duży obszar Tatr Zachodnich m.in. Kominiarski Wierch, Małołączniak i całą grań po Kasprowy Wierch oraz znaczną część szczytów wznoszących się w otoczeniu Hali Gąsienicowej np. Świnicę, Kościelec, Kozi Wierch, Żółtą Turnię. Na wschodzie na dalszym planie góry leżące w słowackich Tatrach Wysokich a dalej na lewo białe urwiska Tatr Bielskich.

Z wierzchołka Kopieńca można zejść w kierunku lasu, by po pewnym czasie osiągnąć, tym razem z innej strony skraj Polany pod Kopieńcem. Stąd zejście mniej uczęszczanym szlakiem kończącym się na Toporowej Cyrhli.

Co można zobaczyć w trakcie wycieczki na Kopieniec:

• kilkanaście szałasów pod Kopieńcem
• dolnoreglowy las świerkowy
• wypas owiec
• wspaniałą panoramę widoczną z wierzchołka Kopieńca.

8. Szlak z Wierch Porońca na Rusinową Polanę — łatwa trasa w Tatrach

Na Wierch Poroniec dostać się można busem lub samochodem i zaparkować na parkingu przed wejściem na szlak. Po minięciu budki z biletami wejściowymi zielony szlak prowadzi szeroką drogą, która z początku wznosi się stromo by w dalszej część poprowadzić praktycznie po płaskim terenie.

Wiedzie szlakiem zielonym pośród lasów świerkowych, co jakiś czas ukazują się fantastyczne pasmo Tatry Bielskich. Po przejściu niewybitnego grzbietu Gołego Wierchu droga lekko obniża się i doprowadza na widoczną z tego miejsca Rusinową Polanę.

Rusinowa Polana to rozległy obszar leżący w znacznej części na grzbiecie, rozlega się z niej jeden z najpiękniejszych widoków tatrzańskich, słynące z rozległej panoramy na Tatry Bielskie i Wysokie. To tutaj możemy podziwiać najwyższe góry m.in. Hawarań, Lodowy, Rysy oraz masyw Gerlacha dominujący nad widoczną stąd niemal w całości Doliną Białej Wody. Jest to obowiązkowe do odwiedzenia miejsce podczas pobytu w Tatrach.

Polana leży na grzbiecie ciągnącym się od Gęsiej Szyji do Gołego Wierchu, na wysokości 1180-1330 m. Od dawnych czasów było miejscem wypasów owiec i bydła, pasący tutaj pasterze nazywani byli „rusiniarzami". Jej nazwa pochodzi od jej pierwszych właścicieli sołtysów z Grionia o nazwisku Rusin, pierwotnie zwano ten rejon Jaworzyną. Nazwy: Wiktorówki i Rusinowa wywodzą się od nazwisk i imion dawnych właścicieli tych rejonów.

Obecnie prowadzony jest tu kulturowy wypas owiec pod nadzorem TPN. Do dziś zachowało się jeszcze tu kilka szop i szałasów, w jednym z nich można skosztować wyrobów z mleka owczego takich jak: bundz, bryndza i oscypki.

Z Rusinowej można wejść na Gęsią Szyję, zbudowanego ze skał wierzchołka wznoszącego się na wysokości 1489 m. Wędrówka po drewnianych stopniach jest męczące, ale bezpieczne, na górę prowadzi droga z drewnianymi stopniami. Trudy wyjścia wynagradza szeroka panorama, jaka się roztacza z góry, należy do najwspanialszych w całych Tatrach.

Powrót z tego miejsca można zaplanować przez Wiktorówki na Zazadnią. Tutaj nieopodal szlaku w lesie stoi kaplica Matki Boskiej Jaworzyńskiej, królowej Tatr. Położone jest ono w Dolinie Złotej, odnodze Doliny Filipki, na malej polance śródleśnej. Jest to miejsce kultu maryjnego, jego gospodarzami są Dominikanie. Nieopodal drewnianego kościółka założony został jedyny w polskich Tatrach symboliczny cmentarz upamiętniający ludzi związanych z górami oraz tych, którzy w górach zginęli.

Szlak z początku w dół przez Wiktorówki, następnie przez Dolinę Złotą i Dolinę Filipki doprowadza szeroką drogą do parkingu przy ul. Osfalda Balzera.

Co można zobaczyć podczas wycieczki:

• bacówkę, w której można skosztować wyrobów z mleka owczego
• owce wypasane w okresie letnim
• wspaniałą panoramę górską
• drewnianą Kaplicę na Wiktorówkach
• obok kaplicy miejsce upamiętniające ludzi związanych z górami

9. Kalatówki i Hala Kondratowa

Kalatówki to jedna z piękniej położonych plan tatrzański. Wczesną wiosną w miejscach wytopionego śniegu pojawiają się w tym miejscu masowo krokusy, latem prowadzony jest tu taj wypas owiec. Dawniej prowadzony był przez górali z Szaflar później przez mieszkańców Białego Dunajca, Leśnicy, Maruszyny, Olczy, Poronina. Na morenie stoi duże schronisko PTTK, a tak naprawdę niepasujący do krajobrazu hotel górski. Ten duży obiekt został wybudowany w 1938, rok rocznie odbywa się tutaj wiosna Jazzowa.

Sprzed schroniska rozpościera się ładna panorama na otoczenia Kasprowego Wierchu. Można stąd zobaczyć górną stację kolejki oraz stację przesiadkową na Myślenickich Turniach, oraz wagonik tam wyjeżdżający.

W to piękne miejsce można dotrzeć niebieskim szlakiem z Kuźnic, który obiega polanę dwiema nitkami: górny prowadzi do schroniska a drugi dolnym skrajem.

Idąc tędy, można odwiedzić pustelnie Brata Alberta oraz drewniany kościółek wybudowany w stylu zakopiańskim a zaprojektowany przez twórcę tego stylu Stanisława Witkiewicza.

Z Kalatówek prowadzi popularny szlak przez Dolinę Kondratową. Na Hali Kondratowej można zatrzymać się w niewielkim drewnianym schronisku usytuowanym poniżej południowych stoków długiego Giewontu. Tędy przebiega również popularny szlak na Giewont.

Hala Kondratowa jest niewymagającym celem wycieczki z Zakopanego. Obecnie na dawnej wypasowych i już niekoszonych terenach hali Kondratowej powróciła naturalna przyroda. Można tutaj podziwiać bogactwo szaty roślinnej porastające ten teren. W tym miejscu znajduje się drewniany budynek schroniska PTT, gdzie można odpocząć ewentualnie coś zjeść i się napić. Obiekt przechodzi teraz gruntowny remont, otwarty ma być w 2025 roku.

Przebieg trasy na Halę Kondratową do schroniska:

Z Kuźnic wyruszamy szeroką drogą pod górę. Nieopodal parkanu odgradzającego zakon albertynek, idziemy szlakiem pośród lasów gdzieniegdzie porośniętego bukiem. Płasko lub nieznacznie pod górkę docieramy w niedługim czasie do dolnego skraju łąki na Kalatówkach i idziemy w jej przeciwległy koniec. Z prawej strony na morenie stoi Hotel Górski w lewo Suchy Żleb, opadający z długiego Giewontu.

Droga, zwężając się, wprowadza w las świerkowy, zboczem Kalackiej Turni. W dole szumi woda wypływającą z wywierzyska Bystrej. Po pewnym czasie ścieżka prowadzi bardziej w górę ponad próg Doliny Kondratowej.

Po pokonaniu podejścia już łagodną szeroką drogą na skraj polany gdzie w oddali widać schronisko. Z prawej strony widoczne skały długiego Giewontu, w głębi Przełęcz Kondracka i na lewo masyw Kopy Kondrackiej oraz główny grzbiet Tatr biegnący w kierunku Kasprowego Wierchu.

Co można zobaczyć podczas wycieczki:

• odrestaurowany dawny park dworski w Kuźnicach
• dolną stację Kolejki na Kasprowy Wierch
• pustelnię Brata Alberta tzw. „Chatkę”
• zabytkową drewnianą kaplicę pod wezwaniem św. Krzyża
• wczesną wiosną kwitnące krokusy a w lecie pasące się owce
• widoczną z Hali Kondratowej południową ścianę Giewontu.

10. Palenica Białczańska i Morskie Oko — łatwy szlak w Tatrach

Palenica Białczańska jest najdalej wysuniętym punktem w Dolinie Białki, do którego mogą dojechać samochody. Znajduje się tutaj duży parking samochodowy, to właśnie tutaj rozpoczyna się szlak nad jezioro, który rocznie przemierza prawie milion osób, co stanowi ok. 30% wejść na teren całego Parku.

Tutaj swój początek mają również szlaki na najwyższy szczyt Polski — Rysy (2499 m n.p.m.), do Doliny Pięciu Stawów Polskich czy na Rusinowa Polanę. Nazwa Palenica wiąże się ze sposobem jej powstania — poprzez karczowanie i wypalanie lasu. Był to najszybszy sposób na uzyskanie nowych polan pod wypas owiec i bydła. Palenica Białczańska znajduje się na wysokości 990 m n.p.m. w Dolinie Białki, jednej z największych.

Dol. Białki jest doliną walną, co znaczy, że dochodzi do głównej grani Tatr, a jej powierzchnia wynosi 65 km2, z czego połowa leży w granicach Polski. Podchodzi pod masyw Gerlachu (2655 m n.p.m.), który jest najwyższy w Tatrach. Dnem płynie rzeka Białka, będąca jednocześnie na tym odcinku granicą polsko-słowacką.

Morskie Oko (1395 m n.p.m.) to największe (34,54 ha) jezioro w Tatrach. Jego maksymalna głębokość wynosi 50,8 m, a pojemność — ok. 9,9 min m'. Jezioro jest polodowcowe, w miejscu, gdzie łączyły się lodowce spływające z wyżej położonych kotłów, powstała misa jeziorna, która z czasem wypełniła się wodą z topniejących lodowców. Woda w jeziorze charakteryzuje się dużą przezroczystością — ok. 15 m. Nazwę „Morskie Oko” nadali turyści, górale używali nazwy „Rybi Staw”. Jezioro jest jedynym naturalnie zarybionym tego typu zbiornikiem w polskiej części Tatr, żyją w nim pstrągi potokowe.

Morskie Oko nie jest jedynym stawem w Dolinie Rybiego Potoku. Popularny cel wycieczek stanowi także Czarny Staw pod Rysami, którego kocioł widać znad jeziora. Ten rejon jest najpopularniejszy w całych Tatrach. W okresie największego ruchu turystycznego odwiedza je od kilku do kilkunastu tysięcy osób dziennie.

Wybierając się w ten rejon dobrze wiedzieć, że trasa nad to znane jezioro prowadzi drogą asfaltową i do przejścia jest 9 km w jedną stronę. Przy tzw. Wancie można skorzystać z czterech skrótów, które skracają przejście i dodatkowo są urozmaiceniem od asfaltu. Z Palenicy Białczańskiej do Włosienicy można dojechać, korzystając z fasiągów, ciągniętych przez konie. Odwiedzając to miejsce w sezonie oraz pogodne weekendy należy planować wyjście wcześnie rano, zaoszczędzi to stania w korkach oraz tłumów na szlaku.

Co można zobaczyć podczas wycieczki nad Morskie Oko:

• Wodogrzmoty Mickiewicza — seria malowniczych wodospadów
• widok na Gerlach
• zabytkowe schronisko wybudowane w stylu zakopiańskim
• wysokogórskie otoczenie m.in.: Rysy, Mięguszowieckie Szczyty, Cubrynę i charakterystyczną iglicę Mnicha.

11. Ścieżką nad Reglami z Kalatówek

Odcinek z Kuźnic na Kalatówki został opisany wyżej, opisana Ścieżka nad Reglami rozpoczyna się przy drodze prowadzącej na Kalatówki.

Nie docieramy na samą polanę, tylko przed nią skręcając w prawo w wąską ścieżkę. Z początku zakosami wznosi się nieznacznie w górę, po minięciu Przełęczy Białego ścieżka poprowadzona jest wygodnie trawersem poprzez skalne grzędy, żleby i urwiska. Żleby pokonujemy dzięki mostkom i poręczą umożliwiającym bezpieczny spacer w emocjonującej scenerii.

Trasa biegnie pośród lasów świerkowych, przechodzącego w piętro kosodrzewiny. Po drodze widoczne skałki i turnie ze względu na ich kształt nazywane Zameczkami. Po dotarciu do rozdroża ścieżką koloru żółtego obniżamy się do Dol. Białego, miejscami należy uważać, aby się nie poślizgnąć.

Dolina Białego to niezwykle malownicza dolinka reglowa, porastający jej stoki las jodłowo-bukowy należy do nielicznych ocalałych w Tatrach fragmentów dawnego piętra dolnego regla. W trakcie wycieczki dnem doliny towarzyszy nam malowniczy potok z licznymi wodospadzikami oraz głębokimi misami, wymytymi przez bystro płynącą wodę. Płaty kosodrzewiny rosnące nad potokiem są najniższymi jej stanowiskami. Koniec wycieczki po dojściu do Drogi pod Reglami skąd spacerem można podejść pod skocznie Wielką Krokiew.

Atrakcje podczas pokonywania trasy:

• ciekawie uformowane turnie skalne
• żleby i drewniane mostki nad nimi
• ciekawy widok na Zakopane

12. Z Doliny Kościeliskiej na Stoły - mniej uczęszczany szlak turystyczny w Tatrach

Łatwo dostępna Dolina Kościeliska jest uważana słusznie za jedną z najpiękniejszych. O jej malowniczości decydują fantastyczne formy skalne w postaci turni, bram, stromych i urwistych zboczy, rozległych polan i jaskiń. Dodatkowego uroku dolinie dodają liczne rozgałęzienia boczne i wąwozy.

Początek wycieczki w Kirach, gdzie można dostać się lokalnym transportem lub autem. Obok gospody Harnaś zaczyna się szlak poprowadzony szeroką drogą. Po minięciu Niżniej Bramy Kościeliskiej dolina się rozszerza. Prowadzi przez rozległą polanę Wyżnią Kirę Miętusią i dalej do Polany Stare Kościeliska. Przed przewężeniem Bramy Kraszewskiego w prawo odchodzi szlak prowadzący na Stoły.

Skręcając tutaj opuszczamy jakże ruchliwą dolinę i powoli wędrujemy pod górę, cichym i spokojnym szlakiem na Polanę Stoły.

Z początku szeroki chodnik wznosi się w górę, by po przekroczeniu niewielkiego potoczku piąć się krętą linią po zboczu, pośród powalonych drzew świerkowych. Po dotarciu na stoły naszym oczom ukazują się najcenniejszy w polskich górach zespół szałasów. Od roku 1977 wpisane są one do krajowego rejestru zabytków.

Polana Stoły to spora, spadzista łąka, niegdyś ośrodek małej hali tej nazwy. Rozpościera się z niej oryginalny widok na otoczenie Doliny Kościeliskiej, w oddali widoczny strzelisty Giewont i masyw Czerwonych Wierchów. Powrót ze Stołów tą samą drogą, dawniej szlak turystyczny prowadził jeszcze na szczyt Suchego Wierchu.

Co zobaczymy:

• wspaniały widok na Czerwone Wierchy
• zabytkowe szałasy pasterskie
• cisza i spokój na szlaku

---

AUTOR

Michał Jarząbek-Giewont

Przewodnik tatrzański — ponad 10 lat doświadczenia w oprowadzaniu po Tatrach i Zakopanem. Rodowity góral z Zakopanego i miłośnik przyrody tatrzańskiej. Przewodnictwem zajmuje się zawodowo, oprowadza grupy oraz indywidualne osoby po górach. Prywatnie pasjonat jazdy na rowerze oraz fotografii krajobrazów górskich.