Granią słowackich Tatr Zachodnich - opis szlaku

Tatry Zachodnie są najbardziej rozległym fragmentem Tatr, ich słowacką część dawniej określano jako Liptowskie Hale, później Liptowskie Tatry. Słowacy ponadto używają nazwy Rohacze, określając tym mianem całą okolicę Doliny Zuberskiej. Tatry Zachodnie zajmują powierzchnię prawie 400 kilometrów kwadratowych. Część z nich (około 260 kilometrów kwadratowych) jest od 1987 roku częścią TANAP-u.

Słowacka Orla Perć

Bardzo ciekawą turystycznie jest trasa biegnąca główną granią Tatr, przez poszczególne szczyty i przełęcze leżące w otoczeniu Doliny Zuberskiej. Szlak w większości przeznaczony dla wszystkich, na niektórych odcinkach należy zachować szczególną uwagę, gdzie przejście jest eksponowane i ubezpieczone sztucznymi ułatwieniami takimi jak metalowe klamry i łańcuchy. Na przejście trasy od Siwego Wierchu do Wołowca należy poświęcić cały dzień, wycieczkę najlepiej planować na pogodny wakacyjny dzień.

Wyżna Huciańska Przełęcz, Biała Skała, Siwy Wierch

Wycieczkę można rozpocząć w pobliżu Wyżniej Huciańskiej Przełęczy, gdzie przebiega droga łącząca Zuberec z Liptowskim Mikulaszem. Ścieżka prowadzi szlakiem koloru czerwonego, z początku pośród lasu świerkowego po drodze mija zarastający skraj Niżniej Polany. Dalej w prawo i pośród dzikiego lasu wyprowadza stromo na grzbiet. Przekracza wzniesienia Białej Skały, skąd pojawia się ciekawy widok na Orawę i Liptów oraz otaczające je pasma górskie.

Następnie przez Skały Rzędowe, które są osobliwością Tatr Zachodnich i trudno byłoby szukać podobnych formacji gdzie indziej. Od wysokości ok. 1600 m rozpoczyna się skomplikowany topograficznie teren, o charakterze dolomitowego miasteczka skalnego, które tworzą wieże, iglice, turniczki, grzbiety z jamami i ciekawymi dolinkami krasowymi. Niezwykle prezentuje się bogata roślinność porastająca ten obszar.

W okolicach szczytu Siwego Wierchu teren staje się trudniejszy, w dwóch miejscach ścieżka zabezpieczona jest łańcuchami. Nieopodal ścieżki pod samym szczytem jest wylot największej jaskini w tym rejonie — Studni w Siwym Wierchu.

Siwy Wierch jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem Tatr, wznoszącym się nad Doliną Zuberską, Doliną Jałowiecką i Doliną Suchą Sielnicką.

Palenica, Brestowa, Salatyn

Z Siwego Wierchu strome i eksponowane zejście wąską granią, które doprowadza do bardziej płaskiej części grzbietu. Droga biegnie przez mniejsze łąki i pośród kosodrzewiny na szeroką i płaską Przełęcz Palenica. Miejsce to stanowi dogodne przejście z Zuberca do Doliny Jałowieckiej, niegdyś wiódł tędy pieszy szlak handlowy z Orawic na Liptów.

Dalej najpierw stromym wzniesieniem pośród roślinności iglastej i w dalszej części trawiastym grzbietem z ładnymi widokami. Kolejne podejście prowadzi przez wzniesienie Zuberskiego Wierchu na Brestową. Szczyt Brestowa jest dość płaski, ale zapewnia bardzo piękne widok na okoliczne szczyty Tatr Zachodnich.

Dalsza wędrówka z wierzchołka w kierunku południowym z początku trawiastym, a dalej piarżystym zboczem na zwężającą się grań i dalej na wcięcie Salatyńskiej Przełęczy. Z przełęczy usypistą granią, następnie trawiastym stokiem strome podejście na Wielki Salatyna. To pierwszy od zachodu szczyt Tatr o wysokości powyżej 2000 m, w związku, z czym widok z niego jest bardzo rozległy i ciekawy. Wielki Salatyn to raczej podwójny szczyt, choć z dość płaskim i podzielonym niewyraźnym siodłem.

Spalona, Pachoł, Banówka

Dalsza część trasy jest bardziej interesująca i wiedzie w znaczniej eksponowanym terenie niż wcześniej. Po zejściu z Salatyna przez łagodne siodło na jego niższy wierzchołek. Dalej trawiastym grzbietem przez Salatyńską Kopę i Przełęcz pod Dzwonem. Od przełęczy rozpoczyna się grań Skrzyniarek. Choć ta ostra grań ma kilka zamontowanych łańcuchów, które ułatwiają pokonywanie najtrudniejszych odcinków, to nie sprawia większych problemów doświadczonym turystom.

Po pokonaniu tego odcinku grzbietem na główny północny wierzchołek Spalonej, gdzie ścieżka skręca ostro w prawo (uwaga, aby nie zgubić się pośród kamieni) i po krótkim zejściu stromo pod górę trawiasto — skalnym stokiem wyprowadza na Pachoła. Z niego interesujący widok na Skrzyniarki, północne ściany Banówki oraz poszarpaną grań aż po Rohacze.

Ze szczytu zejście na Banikowską Przełęcz, jedno z ważniejszych połączeń pomiędzy dolinami południowej i północnej strony Tatr, łączące turystycznie Liptów z Orawą. Jeśli zajdzie potrzeba wycofania się z trasy, można tutaj zejść szlakiem do jednej z dolin, na północ Doliną Spaloną do Rohackiej Doliny lub na południe Doliną Przychwost do Doliny Jałowieckiej. Z Banikowskiej Przełęczy prowadzi strome podejście na Banówkę, jeden z najwyższych szczytów Tatr Zachodnich a najwyższy w ich głównej grani.

Hruba Kopa, Trzy Kopy, Smutna Przełęcz

Z Hrubej Kopy do Wołowca biegnie najtrudniejszy fragment grzbietu Tatr Zachodnich, prowadzi tędy wysokogórski szlak podobny do Orlej Perci w polskich Tatrach Wysokich. Przejście tego odcinka dostarcza wiele emocji i niezapomnianych przeżyć. Z Banówki ścieżka prowadzi przez Hrubą Kopę — szeroki rozłożysty szczyt, najpotężniejszy w grupie Rohackich Kop.

Z wierzchołka zejście do przełęczy przed Hrubą Kopa i Trzema Kopami, skąd eksponowane podejście na poszczególne szczyty Trzech Kop. Jak sama nazwa wskazuje, jest to trójca, do której należą: Szeroka Kopa, Drobna Kopa i Przednia Kopa.

Poszczególne szczyty oddzielone są dość głębokimi siodełkami, najtrudniejsze miejsca są zabezpieczone długimi stałymi łańcuchami. Szczególnej uwagi wymagają zejścia we wcięte ok. 35 m szczerbiny. Chociaż przejście Trzech Kop zajmuje tylko kilkadziesiąt minut, jest to najpiękniejszy i najefektowniejszy fragment na całej trasie. Podczas wspinaczki towarzyszy wspaniała sceneria, wielkie emocje i estetyczne przeżycia.

Z ostatniej Przedniej Kopy roztacza się bogaty widok, szczególną uwagę przyciągają wspaniałe Rohacze. Za nią szlak prowadzi stromo w dół po silnie pokrytej gruzami ścieżce na Smutną Przełęcz.

Rohacz Płaczliwy, Rohacz Ostry, Wołowiec

Smutna Przełęcz jest łatwo dostępna z Doliny Smutnej oraz z Doliny Żarskiej, stanowi dogodne połączenie obu tych dolin. Z przełęczy stopniowo w górę wzniesieniem, po drodze 4-metrowym kominkiem i dalej skalista grania po blokach skalnych wyprowadza na szczyt Rohacza Płaczliwego.

Wierzchołek to ciekawy punk widokowy na Dolinę Rohacką. Ze szczytu zejście na Rohacką Przełęcz, gdzie w pewnym miejscu szlak wiedzie nad czeluścią skalną. Z charakterystycznego głębokiego siodła na Rohacz Ostry, który jest chyba najbardziej rozpoznawalnym ze względu na wygląd szczytem Tatr Zachodnich.

Zejście z Rohacza Ostrego na Jamnicką Przełęcz jest w górnej części odsłonięte i zabezpieczone łańcuchami. Po drodze grań tworzy skalnego „konia”, którego pokonuje się od prawej strony, po stromej podciętej płycie 10-metrowej długości, w czym pomagają łańcuchy.

Na Jamnicką Przełęcz wyprowadza dogodna znakowana na niebiesko ścieżka z Doliny Jamnickiej.

Z przełęczy podejście bez problemów technicznych prowadzi szerokim chodnikiem na Wołowiec. Przez ten wybitny szczyt w głównej grani Tatr przebiega granica państwa pomiędzy Polską a Słowacją.

Z Wołowca można kontynuować wycieczkę dalej granią główną przez: Łopatę, Jarząbczy Wierch, Kończysty Wierch, Starorobociański Wierch i Błyszcz na Bystrą.

Na szczycie można zakończyć przejście głównej grani Tatr Zachodnich i zejść z Wołowca na stronę polską do Doliny Chochołowskiej lub przez Rakoń na słowacką stronę do Doliny Rohackiej.

---

AUTOR