10 tras dla średniozawansowanych w Tatrach Polskich

W Tatrach jest szereg szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności. Poniżej lista tras dla osób, które przeszły szlaki łatwe i chcą spróbować swoich sił na bardziej wymagających trasach. Są one pozbawione większych trudności technicznych. Wybierając się na nie, musimy poświęcić cały dzień i mieć odpowiednią kondycję. Dotyczy to zwłaszcza długich wycieczek w Tatrach Zachodnich.

Trasy w Tatrach Wysokich

1. Przez Świstówkę do Morskiego Oka

Wysokogórski szlak przekraczający grzbiet pomiędzy dwoma dolinami, nienastręczający większych trudności. Po drodze wspaniałe widoki na otoczenie Doliny Pięciu Stawów oraz Morskiego Oka. Warto wiedzieć, że szlak ze względu na ochronę przyrody jest zamknięty na okres zimowy od 1 grudnia do 15 maja.

Trasa rozpoczyna się obok schroniska nad Przednim Stawem, wiedzie pośród kosodrzewiny i zasłanych granitowymi skałami kotliny. Dalej stromy odcinek prowadzi nieopodal skalistej czuby zwanej potocznie Świstówką i dalej wyprowadza na obły garb Kopy. Z tego miejsca wspaniały widok na Dolinę Pięciu Stawów i jej zbiorniki wodne.

W dalszej części trasa prowadzi w dół i poziomo w poprzek kamienistej dolinki zwanej Świstówką Roztocką. Przez grzbiet Opalonego w dół pomiędzy kosodrzewiną, limbami i jarzębin sprowadza do asfaltowej drogi w pobliżu Morskiego Oka.

2. Na Wrota Chałubińskiego

Przełęcz leżąca w głównym grzbiecie Tatr pomiędzy Ciemnosmreczyńską Turnią a Szpiglasową Przełęczą. Szlak na Wrota Chałubińskiego prowadzi pośród wysokogórskiej scenerii Tatr Wysokich. Jest to miejsce mniej popularne wśród turystów, przez to w sezonie panuje tutaj większy spokój.

Wycieczkę na przełęcz rozpoczyna się przy schronisku nad Morskim Okiem, skąd wygodnym szlakiem koloru żółtego dochodzimy do Dolinki za Mnichem. Droga nazywana Ceprostradą powadzi dalej na Szpiglasową Przełęcz. My natomiast trasą koloru czerwonego, idziemy skrajem kamienistej kotliny obok wysychającego latem okresowego Stawku Staszica.

Ścieżka dalej prowadzi w stronę wąskiego i głębokiego żlebu i nim w górę zakosami wyprowadza na przełęcz. Rozpościera się stąd ciekawy widok na Dolinę Piarżystą, w której znajdują się Stawy Ciemnosmreczyńskie. Powrót tą samą drogą.

3. Na Kozi Wierch

Kozi Wierch jest szczytem, przez który przebiega najtrudniejszy szlak graniowy Orlej Perci. Zdobycie tego szczytu od północnej strony wymaga obycia we wspinaczce i doświadczenia oraz niewrażliwości na ekspozycje, natomiast od południowej nie stanowi większych trudności.

Początek szlaku powyżej brzegu Wielkiego Stawu w Dolinie 5 Stawów Polskich w połowie jego długości. Ścieżka znakowana na czarno wznosi się pośród coraz rzadszych płatów kosodrzewiny i jałowych muraw.

Droga na szczyt jest dość monotonna, ale trudy podejścia nagradza coraz rozleglejszymi widokami. W górnej części trasy skalnym trawersem łączy się z czerwonym szlakiem pośród głazów aż do osiągnięcia wierzchołka Koziego Wierchu. Ze szczytu można oglądać niezwykle malowniczą i rozległą panoramę. Powrót tą samą drogą.

4. Na Przełęcz Karb

Karb to stosunkowo płytka przełęcz oddzielająca Kościelec od Małego Kościelca. Wycieczka na przełęcz jest bez trudności, daje możliwość podziwiania malowniczo położonych stawów w Dolinie Zielonej Gąsienicowej i Czarnej Gąsienicowej.

Trasa rozpoczyna się nad brzegiem Czarnego Stawu Gąsienicowego, skąd za znakami czarnymi podchodzimy prowadzącą w kosówce ścieżką. W górnej części idziemy niewielkimi zakosami, pokonując trawiato — kamiennym terenem wschodnie zbocze Małego Kościelca.

Po osiągnięciu siodełka na grani Małego Kościelca idziemy nią aż do niewielkiego wcięcia Karbu. Z grzbietu niezwykle interesujący widok na Dolinę Gąsienicową i Kasprowy Wierch. Z Karbu niebieski, łatwy szlak sprowadza w Dolinę Stawów Gąsienicowych, możemy stąd dojść do schroniska Murowaniec na Hali Gąsienicowej.

Trasy w Tatrach Zachodnich

5. Na Kasprowy Wierch

Kasprowy Wierch jest jedną z bardziej znanych gór w Tatrach, można tu wyjechać wagonikiem kolejki lub wyjść znakowanym szlakiem.

Wycieczkę można rozpocząć z Kuźnic, skąd idziemy szeroką drogą wzdłuż Bystrego Potoku.

Stopniowo wznosząc się, doprowadza do pośredniej stacji kolei linowej na Myślenickich Turniach, tutaj ciekawy widok na Giewont i Dolinę Kondratową. Ścieżka dalej prowadzi pośród lasu świerkowego, zarośli kosodrzewiny, by w górnej części zakosami wyprowadzić na Kasprowy Wierch nieopodal budynku stacji meteorologicznej.

Ze szczytu ciekawy widok na Czerwone Wierchy oraz Tatry Wysokich ze Świnicą na pierwszym planie. Z Kasprowego Wierchu można wrócić tą samą drogą lub zejść przez Halę Gąsienicową do Kuźnic.

6. Na Giewont

Znany niemal wszystkim charakterystyczna góra widoczna z każdego miejsca Zakopanego. W porównaniu z sąsiednimi szczytami mający 1894 m wysokości Giewont nie jest zbyt wysoki. Zdobycie szczytu może dostarczyć wiele niezapomnianych wrażeń, trasa nie należy do ciężkich, jedyne trudności występują pod sam koniec. Do pokonania jest ok. 900 m wzniesień.

Na Giewont prowadzi kilka tras, a najdogodniejsza a co za tym idzie, najczęściej wybierana przez turystów prowadzi z Kuźnic. Stąd niebieskim szlakiem przez Kalatówki do schroniska na Hali Kondratowej.

Dalej idziemy chwile przez las i kosodrzewinę zakosami przez Piekiełko na Kondracką Przełęcz, z której łatwą drogą na Wyżnią Kondracką Przełęcz. Stąd dobrze widoczny wierzchołek z krzyżem. Wejście na sam szczyt poprowadzone jest szlakiem jednokierunkowym z prawej strony. Przy ostatnim podejściu pomagają łańcuchy i wykute w skale stopnie. W szczycie sezonu na tym odcinku bardzo często tworzą się długie zatory.

Z wierzchołka rozpościera się niezwykły widok na Zakopane i Podhale, ciekawie też prezentują się stąd tatrzańskie szczyty. Zejście z drugiej strony, po śliskich wapiennych skałach ułatwione jest ciągiem łańcuchów. Z Wyżniej Przełęczy Kondrackiej zejść można do Doliny Strążyskiej lub z Kondrackiej Przełęczy do Doliny Małej Łąki albo wrócić do Kuźnic.

7. Grzbietem Czerwonych Wierchów

Wycieczka całodniowa czterema wierzchołkami należącymi do Czerwonych Wierchów. Szczególnie polecana na jesienne wycieczki po Tatrach, kiedy to kopulaste wierchy przybierają rudawo-czerwoną barwę. W czasie mgły i po opadach śniegu wędrówka granią Czerwonych Wierchów wymaga wielkiej uwagi. Wycieczka dość męcząca ze względu na długość trasy i różnicy wzniesień, ale bez większych trudności.

Początek czerwonego szlaku przed mostem na Kirowej Wodzie w Dolinie Kościeliskiej. Trochę dalej po przekroczeniu mostku na Miętusim Potoku szlak wznosi się zalesionym grzbietem Adamicy.

Następnie biegnie obok skałek Pieca i dalej na Chudą Przełączkę skąd grzbietem wśród łąk Twardego Upłazu na Ciemniak, pierwszy z czterech wierzchołków Czerwonych Wierchów.

Z niego szlak graniowy przechodzi przez dalsze wierzchołki, kolejno: Krzesanicę, Małołączniak i Kopę Kondracką.

W trakcie wędrówki wierzchołkami dokoła rozległe widoki, wynagradzające trudy wycieczki. Zejście z Kopy Kondrackiej na Przełęcz pod Kopą Kondracką a stamtąd do Doliny Kondratowej i przez Kalatówki do Kuźnic.

8. Na Starorobociański Wierch

Najwyższy szczyt polskiej części Tatr Zachodnich to godny polecenia cel górskiej wycieczki. Trasa na Starorobociański Wierch nie przedstawia trudności technicznych, natomiast jest męcząca ze względu na swoją długość.

Wycieczkę można rozpocząć od schroniska na Hali Ornak w Dolinie Kościeliskiej i stąd żółtym szlakiem pośród lasu świerkowego wejść na Iwaniacką Przełęcz. Od tego miejsca dość mozolnym podejściem pośród zarośli kosodrzewiny na Ornak.

Dalej granią Ornaku na Siwy Zwornik, po drodze wspaniałe widoki na bliskie szczyty Tatr Zachodnich. Z Siwego Zwornika męczące, ale dość krótkie podejście na Starorobociański Wierch.

Z wierzchołka wspaniały widok na pobliskie szczyty Tatr Zachodnich i na dalszym planie Tatr Wysokich. Zejście granią przez Kończysty Wierch, Czubik, Trzydniowiański Wierch i Doliną Jarząbczą do Doliny Chochołowskiej.

9. Na Jarząbczy Wierch

Jedna z całodniowych wycieczek prowadząca granią Tatr Zachodnich. Podobnie jak ta na Starorobociański Wierch nie jest trudna natomiast męcząca ze względu na swoją długość.

Początek wycieczki w Dolinie Chochołowskiej, gdzie na skraju rozległej Polany Chochołowskiej rozpoczyna się czerwono znakowany szlak. Idziemy nim przez Dolinę Jarząbczą najpierw lasem, a następnie pośród zarośli kosodrzewiny, wychodzimy na wierzchołek Trzydniowiańskiego Wierchu.

Stąd szlakiem koloru zielonego, ścieżka prowadzi grzbietem ponad dolinami z lewej Starorobociańską a z prawej Jarząbczą. Przecinamy trawersem Czubik i po pokonaniu większego podejścia docieramy na Kończysty Wierch. Z niego kierujemy się szlakiem czerwonym poprowadzonym grzbietem głównym na widniejący przed nami szczyt Jarząbczego Wierchu.

Z wierzchołka rozległy widok, ciekawie prezentują się na południu słowackie doliny i szczyty, za nimi Liptów a jeszcze dalej Niżne Tatry. Powrót z Jarząbczego Wierchu tą samą drogą aż do Trzydniowiańskiego Wierchu. Z niego dalej grzbietem przez Kulawiec i mocno w dół Krowim Żlebem schodzimy do Doliny Chochołowskiej.

10. Na Wołowiec

Przyjemny szlak w znacznej mierze biegnący granią, bez trudności. Wołowiec jest ostatnim szczytem w granicach Polski leżącym w głównej grani Tatr.

Początek wycieczki obok schroniska w Dolinie Chochołowskiej, za znakami żółtymi przez las w górę Bobrowieckiego Żlebu, dalej wśród kosodrzewiny zakosami na Grzesia. Na wierzchołku pozbawionym kosówki, można usiąść i delektować się ładnym widokiem, zwłaszcza na słowackie szczyty Tatr Zachodnich.

Z Grzesia na południe granicznym szlakiem koloru niebieskiego idziemy szerokim grzbietem Długiego Upłazu na wierzchołek Rakonia. Z niego lekko obniżamy się na płytkie siodło w grzbiecie, gdzie z lewej dołącza szlak z Polany Chochołowskiej.

Od tego miejsca ścieżka zaczyna się piąć, aż osiąga szczyt Wołowca. Z wierzchołka ciekawy widok na Tatry a szczególnie bliskie Rohacze. Powrót tą samą drogą co podejście a przed Rakoniem skręcamy w prawo i schodzimy na Polanę Chochołowską.

---

AUTOR